Urodzony we Wrocławiu, szczęśliwy mąż, ojciec trójki dzieci i dziadek czworga wnucząt, dr nauk technicznych, wykładowca Politechniki Wrocławskiej. W latach 80. działacz Solidarności Walczącej. W kadencji 1998 – 2002 – radny Rady Miejskiej i Wiceprezydent Wrocławia. Od 2004 r. radny Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. W 2005 zostaje senatorem RP z okręgu wrocławskiego. W 2010 oraz 2014 ponownie wybrany radnym Sejmiku. W latach 1991 -2015 prezes Klubu AZS Politechnika Wrocławska.
Chcę działać na rzecz sprawiedliwości i solidarności społecznej. Chcę uwolnić przedsiębiorczość i obywatelską energię Polaków. Pragnę, by nasz region łączył nasze najlepsze narodowe tradycje z wyzwaniami współczesności i nowoczesności. Tylko w ten sposób może powieść się nasz wspólny plan solidarnego rozwoju Wrocławia i Dolnego Śląska.
W 2000 r. odznaczony przez papieża Jana Pawła II orderem „Pro Ecclesia et Pontifice”.
– cywilizacyjny skok jakości transportu publicznego – a w tym, – dróg lokalnych Dolnego Śląska i domknięcie systemu dróg szybkiego ruchu (S3, S8, A4bis); – dworce, przystanki i tory dolnośląskiej kolei (m.in. we Wrocławiu to kolej aglomeracyjna, dworzec Świebodzki i tory do portu lotniczego),- bezpieczna i nowoczesna odrzańska droga wodna dla gospodarki, turystyki i sportu
– programy „antysmogowe” w miastach i uzdrowiskach;
– zadbać o lepszą dostępność i wysoką jakość opieki zdrowotnej na Dolnym Śląsku;
– stwarzać warunki dla godnego funkcjonowania rodzin wielodzietnych;
– aktywnie wspierać reindustrializację i rozwój gospodarki na całym Dolnym Śląsku z priorytetem dla polskich przedsiębiorstw;
– działać na rzecz poprawy sytuacji materialnej i jakości życia seniorów;
– inicjować tworzenie różnych form aktywności sportowej dla dzieci i młodzieży;
– dla uzyskania efektu synergii, stawiać w każdym przypadku na zasadę solidarnej współpracy z samorządowymi sąsiadami i spójności z państwowym programem rozwoju.